1815’te işçiler ağır iş koşulları altında çalışmaktadırlar ("Work Song"). Hapishanede 19 yıl geçiren (beş yılı aç kız kardeşi için ekmek çaldığından, gerisi de kaçmaya çalıştığından dolayı), Jean Valjean, "24601 numaralı mahkum", Javert isimli polisin gözetimi altında serbest bırakılır. Yasa gereği, Valjean onun eski mahkum olduğunu belirten sarı bir çıkma izni taşımalıdır ("On Parole").

​

Eski bir hükümlü olduğu için Valjean gittiği hiçbir yerde iş ya da konaklama bulamazken Digne Pederi ona yemek ve kalacak bir yer sağlar. Hayattan bezmiş ve çaresiz, Valjean pederin gümüşlerini çalarak kaçar. Polis tarafından yakalandığında, onu hapse geri göndermek yerine Peder gümüşün Valjean’a hediye olarak verdiğini söyler ve ona ayrıca iki gümüş mum altlığı da hediye eder. Peder Valjean’a bu gümüşü "dürüst bir insan olmak için” kullanmasını ve "Tanrı adına onun ruhunu satın aldığını" söyler ("Valjean Arrested, Valjean Forgiven"). Peder’in mütevazılığından mahcup, Valjean günahlarından arınmaya karar verir ("Valjean's Soliloquy" / "What Have I Done?"). Geçmiş suçlarının getirdiği önyargı olmadan yeni bir hayata atılmaya karar veren Valjean, sarı bileti yırtarak şartlı tahliyesini bozar. Sekiz yıl sonra, 1823’te, Valjean kendine yeni bir kimlik edinmiştir, Bay Madeleine, zengin bir şirket sahibi ve Montreuil-sur-Mer’in belediye başkanıdır artık.

​

​

Fantine onun fabrikasında çalışan yalnız bir annedir, o işteyken hancı ve karısının baktığı kızı Cosette çalışmaktadır. Valjean’ın haberinin dışında, fabrikadaki ustabaşı Fantine’e karşı hisler beslemekte, Fantine ona karşılık vermediği için de bunun hırsını diğer çalışanlardan çıkarmaktadır, diğer çalışanların bundan ötürü Fantine’e içerledikleri söylenebilir. Bir gün çalışanlardan biri Fantine’in Cosette’e yazdığı bir mektubunu bulur ve diğerlerine bunu göstererek herkese Fantine’in bir kızı olduğunu açıklar. Bunun üzerine çıkan kavgada ustabaşı bunu Fantine’i kovmak için bir sebep olarak kullanır ("At the End of the Day").

​

​

Bu olayların ardından Fantine Cosette’in onları terk eden ve ortada bırakan babasını, yıkılan hayallerini düşünmeye başlar ("I Dreamed a Dream"). Para için çaresiz, madalyonunu ve saçlarını sattıktan sonra Fantine, hayat kadını olmak durumunda kalmıştır. ("Lovely Ladies"). İstismarcı bir müşteri olan Bamatabois’e karşı geldiğinde, Jartık  Montreuil-sur-Mer’de görev alan bir polis olan Javert, onu tutuklamaya gelir. O sırada ordan geçmekte olan Valjean, bu olaya tanık olur. Kendisi için çalışmış olduğundan ötürü, Fantine’in kendini suçladığını düşünmekte, ve bundan vicdan azabı duymaktadır. Fantine’e acıyarak onu hastaneye götürmek üzere Javert’e onu serbest bırakmasını söyler("Fantine's Arrest").

​

​

Kısa bir süre sonra, Valjean devrilmiş bir arabanın altında kalmş bir adamı kurtarır ("The Runaway Cart"). Javert, şu ana kadar Valjean’ın, onu bir kaçak olarak bunca yıl takip etmiş olmasına rağmen, o olduğunu anlamamışken, bu olaya tanık olduğunda,iş kampında Valjean’ın gösterdiği yüksek performansı hatırlar ve şüphelenmeye başlar. Ancak başka bir adam tutuklanmış ve şartlı tahliyesini bozduğu için mahkemeye çıkmıştır. Asıl Valjean bu kimlik karışıklığının kendini sonsuza kadar serbest bırakabileceğini fark eder, ama masum bir insanın kendi yerine hapse gitmesini kabul edemez ve mahkemede kendi kimliğini itiraf eder ("Who Am I?—The Trial").

​

Hastanede sanrılar içindeki Fantine hayallerinde Cosette’i görür. Valjean ona Cosette’i bulacağına ve koruyacağına dair söz verir ("Come to Me" / "Fantine's Death"). Bunu duyunca rahatlayan Fantine, hastalığına karşı koymayı bırakır, ve ölüme boyun eğer.

​

​

Javert Valjean’ı tekrar tutuklamaya gelir, Valjean ondan Cosette’i bulması için zaman istediğinde Javert reddeder, çünkü onun gibi bir suçlunun asla değişemeyeceğini ve iyilik yapamayacağına inanmaktadır. Bunun üzerine çıkan kavgada Valjean Javert’in üstesinden gelerek kaçar ("The Confrontation").

​

​

Montfermeil’de, ikiyüzlü hancılar, Thénardierler, Fantine’den Cosette’in son derece hasta olduğunu iddia ederek para alırlarken, kızı köle olarak çalıştırırlar, bu sırada kendi kızları Éponine istediği her şeyi yapmakta özgürdür. Cosette sevildiği ve çalışmak zorunda olmadığı bir hayatın hayalini kurar ("Castle on a Cloud"). Thénardierler müşterilerini kandırarak doğru yoldan uzak bir hayat sürmektedirler ("Master of the House").

​

​

Valjean Cosette’le görevlerinden biri olarak su çekerken karşılaşır ve Thénardierlere onu evlat edinmek için para teklif eder ("The Bargain"). Thénardierler Cosette için endişelilermiş numarası yaparak Valjean’ la pazarlık ederler ve sonunda 1500 franka anlaşırlar. Valjean ve Cosette Paris’e gitmek üzere oradan ayrılır ("The Waltz of Treachery").

​

​

9 yıl sonra, 1832 yılında, hükümette fakirlere yardım eden son insan olan General Lamarque’ın ölmek üzere olması sebebiyle Paris karışıklık içindedir. Sokaklara dökülenlerin arasında devrimci öğrenciler Marius Pontmercy ve Enjolras, Lamarque’ın ölümünün zavallı Paris’e getireceklerini sorgularlar; Thénardierler, meyhanelerini kaybetmiş ve şu anda bir sokak çetesi yönetmektedir; kızları Éponine, artık büyümüştür ve onun duygularından habersiz Marius’a aşık olmuştur; sokağa alışık olmayan yaramaz Gavroche, gecekondu bölgesinde olup biten her şeyden haberdardır ("Look Down").

​

​

Thénardierler oraya gelecek olan bonkör ziyaretçileri kandırmaya hazırlanır, ve ne şanstır ki bu ziyaretçiler Valjean ve artık güzel bir genç kadın olan Cosette’tir. Çete babasını tuzağa düşürmeye hazırlanırken, Cosette Marius’la tanışır, ikisi ilk görüşte aşık olurlar. Thénardier Valjean’ı tanır, ama soygun bitmeden, Paris’e atanmış Javert, olaya müdahale eder ("The Robbery"). Valjean ve Cosette kaçarlar, ve ancak olayın sonrasında (Thénardier’in ötmesiyle) Javert onların kim olduklarını anlar. Javert yıldızlara Valjean’ı tekrar bulacağına ve yakalayacağına yemin eder (bu onun evrendeki düzene ve günahların cezalandıralacağına dair inancına işaret eden bir eylemdir) ("Stars"). Bu sırada Marius Éponine’i Cosette’i aramasına yardım etmeye ikna eder ("Éponine's Errand").

​

​

Küçük bir kafede, Enjolras bir grup idealistik öğrenciyi devrime hazırlanmaya ikna etmektedir. Marius yoğun atmosferi yeni bulduğu aşkla ilgili fantezileriyle böler, yoldaşlar, özellikle de şarap düşkünü Grantaire bu durumu eğlenceli bulurlar ("The ABC Café—Red and Black"). Gavroche Lamarque!ın ölüm haberiyle geldiğinde, öğrenciler bu durumun getirdiği dehşet havasını devrimi başlatmak için kullanabileceklerini fark ederler, artık onların zamanı gelmiştir ("Do You Hear the People Sing?").

​

​

Valjean’ın evinde Cosette Marius ile tanışmasını düşünür ve sonra Valjean’ı geçmişle ilgili sakladıklarını ona açıklamaya zorlar ("Rue Plumet—In My Life"). Éponine Marius’u (başkasına aşık olduğunu öğrendikten sonra yaşadığı hayal kırıklığına rağmen) Valjean’ın evine getirir, Cosette ve Marius tekrar karşılaştıklarında birbirlerine duygularını itiraf ederler ("A Heart Full of Love"). Thénardier ve çetesi evi basar, ancak Éponine çığlık atarak soygun girişimini aksatır ("The Attack on Rue Plumet"). Çığlığı duyan Valjean, evine girmeye çalışanın Javert olduğunu sanar ve Cosette’e tekrar kaçmaları gerektiğini söyler.

​

​

1832 Paris Kalkınması sabahı, Valjean sürgüne girmeye hazırlanır; Cosette ve Marius umutsuzluk içerisinde ayrılır; öğrencilerle beraber savaşa hazırlanırken Enjolras bütün Paris’i devrime çağırmaktadır. Éponine Marius’un kendini sevmeyeceğini anlamıştır; Marius ise Cosette ile beraber gitmek ya da devrime katılmak arasında kalmıştır; Javert öğrencileri gizlice gözetleme planını açıklar; ve Thénardierler çıkacak olan karışıklık ve şiddetten nasıl çıkar sağlayabileceklerini kurgulamaktadırlar. Marius arkadaşlarına katılmaya karar verir ve hep birlikte gün doğumunu beklerler ("One Day More").